DAG 1 - DE LANGE REIS

12 mei 2011

Yes, eindelijk is het zover. We gaan op weg!

Om 8.00 uur stipt stond de taxichauffeur voor de deur. Na ongeveer 25 minuten stonden we al bij de bagage drop-off van Lufthansa. Na het afgeven van de bagage volgde de security check. Hier stond echt een hele lange rij. Dit hadden wij op Schiphol nog niet meegemaakt, maar naar ruim een half uur waren we aan de beurt om onszelf en onze handbagage te laten controleren. Vincent had een beetje pech want het alarm bij het poortje ging bij hem af. Verbouwereerd keek hij toe hoe hij gefouilleerd werd.
Met een kleine vertraging vertrok het vliegtuig om 11.15 naar Frankfurt. Een uurtje later landden we alweer en werden we met een shuttlebus naar de terminal voor onze aansluitende vlucht naar Orlando gebracht. Ook in Frankfurt volgde weer een uitgebreide security check, maar de overstap verliep verder prima. De vlucht naar Orlando vertrok met tien minuten vertraging om 14.20.
En toen begon het lange zitten. Vincent en Dide vermaakten zich goed met de Nintendo 's en de tv-schermpjes. Ook kregen ze nog een puzzel en kleurboekjes uitgereikt. Het eten vond ik wisselend. Als eerste kregen we een hartige lunch, waarbij je kon kiezen uit pasta of chicken. Peter en de kinderen kozen de pasta en ik de chicken. De kinderen hebben alleen een beetje geknabbeld van het broodje en gesnoept van het toetje. De chicken viel bij mij goed in de smaak en de pasta bij Peter ook. Het diner kregen we twee uur voor de landing en bestond uit macaroni-cheese en een rabarbermoes. Dit was niet helemaal ons ding.
Om 18.15, in Nederland inmiddels 00.15, stonden we weer aan de grond, niet ver meer van Mickey.

Met twee halfslapende kleintjes zijn we door de US customs and immigrations gegaan, hebben we de bagage opgepikt en zijn we met een treintje naar de uitgang gereden waar de autoverhuurbedrijven zitten. We hebben een auto gehuurd bij Dollar. Of het nou kwam door de vriendelijke mevrouw achter de balie of door onze vermoeidheid, we hebben ons op pad laten sturen met een navigatiesysteem dat we ter plaatse moesten afrekenen, terwijl wij eigenlijk dachten dat deze al betaald was. Bij het vakantiehuis aangekomen heeft Peter de formulieren nog een keer gelezen en op de voucher stond toch echt inclusief navigation aangeven. Morgen dus even terug naar Dollar.
We konden nog uit drie midsize-SUV kiezen, een rode, een blauwe en een witte. We kozen voor de witte: een Ford Escape.
Om 21.00 uur arriveerden we in Sandy Ridge. In het donker ziet het vakantiehuis er al goed uit. En binnengekomen was het: wauw, wat een ruimte! En alles heerlijk fris en schoon. En dan hebben we het zwembad nog niet eens bekeken. Hier gaan we ons de komende tijd wel thuis voelen.